niedziela, 4 października 2015

Duma i Żal

Trudno mi uwierzyć, że tydzień temu stałem na Cmentarzu Orląt. 
Słońce przebijało się przez chmury, a ja oddychałem lwowską jesienią ...
Nie znam piękniejszego polskiego cmentarza jak ten na Łyczakowie. I trudno mi opisać to, jakie on robi wrażenie, gdy jest się na nim pierwszy raz. Mnie chwycił za serce i trzyma ...











To tylko kilka przypadkowych zdjęć z tysięcy grobów, w których leżą Polacy, bo przecież cmentarz jest ogromny. Trudno uwierzyć, że to wszystko zostało odcięte kordonem granicy od Polski i nawet centralny plan cmentarza jest tylko w języku ukraińskim i angielskim ...
Mam świadomość, że widziałem dotąd pewnie tylko 10 procent jego powierzchni,
a cała reszta wciąż czeka na moje odkrycie.
I wciąż czuję, gdy stąd powracam i dumę, i żal.
Ale duma jest większa ...
 

2 komentarze:

  1. Dla tych których zaintrygowała ostatnia fotografia wyjaśniam, że została zrobiona przy grobie Profesora Mieczysława Gębarowicza, który mnie jako Polaka zafascynował. Jego grób trudno odszukać, bo znajduje się w grobowcu innej rodziny w bocznej kwaterze nr 60.
    Ponieważ pisałem o Profesorze już na tym blogu w 2011 r to dla chętnych link do poczytania:
    http://aktywnewegorzewo.blogspot.com/2011/11/kary-i-olbrzym.html

    OdpowiedzUsuń
  2. Zazdroszczę. Pozdrawiam. Podziwiam.

    OdpowiedzUsuń