Bogowie

Byłem na filmie "Bogowie"...
Co Wam mówi to nazwisko: Zbigniew Religa ?

Mam do tego filmu stosunek wyjątkowy, bo mam subiektywny stosunek do tego historycznego zdjęcia. Wycięte z kolorowej prasy w 1991 roku, wisiało u mnie przez lata.

Przedstawia ono Religę tuż po morderczej operacji przeszczepu serca. Siedzi samotnie wpatrzony w monitor. W tle śpi na podłodze zmordowany asystent. A Religa siedzi i patrzy w monitory.
Tak jak by chciał siłą wzroku podtrzymać życie ...
... a jak jest w filmie ?

Film jest popisem Tomasza Kota, który zagrał świetnie charyzmatycznego lekarza, który wie czego chce.
Który ma marzenie.
Ma wielkie marzenie, aby w komunistycznej Polsce też ratować ludzi dzięki przeszczepom serca.
To się reżyserowi udało. Świetne są też dialogi i muzyka.
Dla mnie jednak najlepsze sceny to nie te w salach operacyjnych, a na korytarzach szpitalnych. Pierwsza sytuacja, gdy na korytarzu szpitalnym Religa prosi rodziców, aby pozwolili pobrać serce ich syna do przeszczepu... 

I druga, gdy Kinga Preis czeka na wynik operacji serca swojej córki. Te kilkadziesiąt sekund, gdy nie mówi nic, a gdy przechodzi od nadziei do rozpaczy, są porażające...
To one są właśnie tymi, które zmieniają filmowy komiks w dramat życia i śmierci.